't Olde Karspel - periodiek van de Historische Vereniging De Wijk - Koekange

90 Jaar Zuivelfabriek "Rogat" deel 3:
De personeelsvereniging

door J. Slomp.


In het begin van de vijftiger jaren, werd er op initiatief van enkele personeelsleden een personeelsvereniging opgericht. In de winter, meestal in maart, was er een feestavond. De eerste feestavond werd gehouden in het toen bestaande café Westerbeek te Rogat. Aangezien het café geen toneelvoorziening had, werd er door enige technisch aangelegde personeelsleden een noodpodium aangebracht. Door eigen leden werd in het dialect opgevoerd het blijspel "Boer Geert en zien radio". Tot grote schrik van de toneelspelers viel halverwege de voorstelling het toneelgordijn naar beneden. De spelers lieten zich hierdoor echter niet van de wijs brengen en na een korte onderbreking werd het spel voortgezet.
In latere jaren, toen café Westerbeek er niet meer was werden de feestavonden gehouden in café Witlink (R. Klomp) in De Wijk.

Andere opgevoerde toneelstukken met eigen krachten waren o.a. "Annegien strek de vlagge" (ook in het dialect). Dit stuk is ook opgevoerd op de personeelsavond van de zuivelfabriek te Ruinen. "De weg tot elkander" was een drama in 3 bedrijven. Ook heeft de toneelvereniging uit Veeningen eens een avond verzorgd. Hennie Kuijer, van Radio Drenthe, heeft ook een avond de aanwezigen aangenaam bezig gehouden.
Voor kleine tussendoortjes op verschillende avonden zorgden o.a. Jan Kamp, die de mensen altijd wel aan het lachen kreeg met zijn voordrachten en moppen, en Koop Hester, die op veelvuldig aandringen van het publiek de voordracht "De droom van een landman" steeds weer moest voordragen.

Reisjes
Jaarlijks werd er ook een reisje gemaakt. Om bedrijfstechnische redenen gebeurde dat zo omstreeks half september. In het begin waren het middagreisjes, omdat er 's morgens eerst melk ontvangen moest worden. Ook de melkhandelaren kregen eerst nog producten aangeleverd. Toen bij de aansluiting van de G.E. tijdens de zomermaanden het twee keer per dag melk ontvangen werd ingevoerd, werd het mogelijk dat er een hele dag werd vrijgemaakt voor een uitstapje. Het waren allemaal gezellige reisjes, maar ik zal er toch enkele noemen die mij nog vers in het geheugen liggen. Dat was allereerst het reisje naar het Veenmuseum in Bargercompascuum. Tijdens de rondrit over het terrein raakte het treintje uit de rails. Alle passagiers moesten uitstappen en met man en macht werd het vehikel weer op de rails gehesen.
De reis naar Duitsland was ook zeer interessant. Op de terugweg raakte de chauffeur, door omleidingen vanwege werkzaamheden, het spoor bijster en kwamen we ruim een uur te laat bij de besproken eetgelegenheid aan.
Ook de tocht naar Texel met een rondreis over het eiland was mooi.

Droppings
In de herfst werden er ook wel eens droppings gehouden. Met een geblindeerde bus werden de deelnemers naar een plaats in een bos vervoerd. Daar werden ze gedropt en in groepjes van 3 à 4 personen ingedeeld en moesten ze trachten in het donker de uitgestippelde route naar het eindpunt te vinden. Met behulp van een zaklantaarn lukte dat meestal nogal aardig, hoewel er ook wel eens afdwalingen voorkwamen. Bij het eindpunt, meestal een café of restaurant, stond dan de soep met broodjes of iets dergelijks klaar. De droppings werden gehouden in het staatsbos achter het Schot, in de bossen bij Pesse en bij Diever/Appelscha.

Bedrijfsvoetbal
Aan bedrijfsvoetbal werd ook wel eens meegedaan. Zo werden de krachten eens gemeten met de gemeenteambtenaren van De Wijk. Een geplande wedstrijd tegen personeel van de zuivelfabriek te Ruinerwold bleek samen te vallen met de interlandwedstrijd Benfica-Feijenoord. Het was voor de echte voetbalfans een moeilijke keuze aan welke wedstrijd de voorkeur van meebeleven zou worden gegeven.

Touwtrekwedstrijden
Er werd ook enkele jaren meegedaan aan touwtrekwedstrijden bij volksfeesten in De Wijk en in Meppel. De ploegen wisten onder het motto "Met Melk Meer Mans" zowel in De Wijk als in Meppel (tijdens de Donderdag-Meppeldagen) 1ste prijzen te behalen.


Diversen
In de zomer werden er ook viswedstrijden gehouden en als 's winters de Hoogeveensevaart dichtgevroren was werden er priksleewedstrijden georganiseerd. Spelavonden vonden in de wintermaanden een keer per maand plaats in de kantine.

Stacaravan
De vereniging is ook enkele jaren in het bezit geweest van een stacaravan. Deze werd in het voorjaar ergens in Nederland op een camping geplaatst en de leden konden onder gunstige voorwaarden van deze voorziening gebruik maken.

Verenigingslied
Mevr. R. Victorie-Kuik schreef een prachtig verenigingslied (wijze: Wij leven vrij, wij leven blij), het geeft heel goed aan hoe de verhoudingen in het bedrijf en personeel onderling waren.

Een water stroomt door 't Drentse 1and,Wij bereiden er van alles wat,
De Hoogeveense vaart.Zoals boter, melk en kaas,
En daar ligt ook ons dorpje aan,Ook yoghurt, karnemelksepap,
Een heel klein stipje op de kaart.En heel wat soorten lek're vla's.
Maar op dat stipje staat heel kwiek, Ver in de omtrek weet men dat,
De Rogat melkfabriek. (2x)Het beste komt van Rogat (2x)
Wij werken samen op 't fabriek,Maar altijd werken kan toch niet,
Daar staan wij steeds voor klaar, Ontspanning hoort er bij.
Wij hebben allen onze taak,Wanneer het werk is aan de kant,
De ene hier, de ander daar.Zo kwam de P.O.V. tot stand,
Samen werken wij daar voor ons brood, En dus werken wij allen mee,
En maken Rogat groot. (2x)Voor fabriek en P .0. V. (2x)

Reünies
Na de sluiting van het bedrijf zijn er nog een paar reünies geweest. De eerste in 1985 en de laatste op 23 september 1988. Deze laatste stond geheel in het teken van het feit dat de fabriek 100 jaar geleden als eerste coöperatieve zuivelfabriek in Drenthe was opgericht. Voor dit feestelijke gebeuren waren alle, voor zover nog te bereiken, oud-personeelsleden uitgenodigd. Ook de oud-bestuursleden van de fabriek waren aanwezig. Er waren ruim 100 reünisten aanwezig, waaronder ook de kinderen van wijlen directeur Tuinstra. De oudste aanwezige was dhr. H. Seinen, geboren in 1900 en van 1913 tot 1965 werkzaam geweest in het bedrijf. Vele herinneringen zijn er in de onderlinge kontakten nog eens doorgesproken. Veel belangstelling was er ook voor de tentoongestelde foto's en attributen uit het verleden.
Op deze avond wist Hennie Kuijer de aanwezigen op boeiende wijze bezig te houden met haar humoristische voordrachten.