De aanleg van de Nieuwe Weg

"De oudere inwoners van de Wijk zullen het wel weten maar van de jongeren zal er toch een groot percentage zijn dat niet weet dat de huidige Professor Blinkweg vroeger Nieuwe Weg heette. Waarom had men die weg zo genoemd en waarom heeft men dat later veranderd?

Voor 1925 was er geen weg, althans geen openbare weg, maar een "pad". Oudere inwoners spreken nog vaak over "'t Pad" als ze het over de Blinkweg hebben. Als er bijvoorbeeld gevraagd wordt waar deze of gene woont, dan wordt er geantwoord: "Ho, die woont an 't Pad."
In de openbare raadsvergadering van 17 februari 1925 deed de heer J. ter Haar de suggestie om met de aanwonenden van het pad in de kom van het dorp de Wijk in overleg te treden om te komen tot een rijweg, waardoor verschillende percelen als bouwterrein beschikbaar zouden komen. Burgemeester Veenhoven heeft deze suggestie nader uitgewerkt en ontdekte, dat nieuwe wegen op een minimale breedte van 8 meter moesten worden aangelegd, tenzij Gedeputeerde Staten een geringere breedte toelieten. Omdat het hier om een weg voor zogeheten buurtverkeer ging, werd een breedte van 8 meter niet beslist nodig geacht. Als voorbeeld werd de weg op het Hogeveld genoemd (de huidige Molenstraat), die in 1914 was aangelegd op een breedte van 6 meter met een bestrating van 2,50 meter.
Een breedte van minder dan 6 meter werd echter met het oog op de toekomst niet wenselijk geacht, omdat toch te voorzien was dat aan deze weg verschillende gebouwen zouden verrijzen. De breedte moest voldoende zijn voor twee vol beladen wagens die elkaar zouden passeren.
Als de aanwonenden niet bereid zouden zijn om de benodigde grond voor deze breedte af te staan, dan zou er in de toekomst een "steeg" ontstaan, waarvan nimmer enige verbetering te verwachten zou zijn. Het kon namelijk als vrijwel uitgesloten worden beschouwd, dat na de bouw van woningen en de aanleg van voortuintjes de bewoners nog genegen zouden zijn grond af te staan voor verbreding.
Burgemeester Veenhoven kwam tot de conclusie dat, bij medewerking van de bewoners, een mooie weg en een goed bouwterrein te verkrijgen was.
Na enkele besprekingen met de aanwonenden t.w. J. de Weerd, C. Kremer, L. Wittink en F. Camphuisen, bleek, na een paar strubbelingen, dat allen voorstander waren.
Er werd opdracht gegeven aan stratenmaker Hendrik v.d. Haar om met de gemeentearbeiders de weg met latten uit te zetten, zodat de belanghebbenden precies konden zien hoeveel grond zij moesten afstaan.
Dat er indertijd snel gewerkt kon worden, blijkt uit het feit dat reeds binnen 3 weken na het raadsvoorstel Van der Haar "'t Pad" over de volle 363 meter had uitgezet, met inachtneming van de heggen aan de noordkant, die zoveel mogelijk gespaard moesten worden.
Een paar dagen later, op 6 maart 1925, stelden burgemeester en wethouders de Raad voor tot aanleg en onderhoud van een rijweg langs het zogeheten Pad, onder voorwaarde:

• dat de betrokken eigenaren de grond gratis aan de gemeente zouden afstaan voor de aanleg van een openbare weg
• dat het maken of verplaatsen van afrasteringen geheel voor rekening zou komen van de belanghebbenden
• dat er een krediet beschikbaar werd gesteld van ƒ 2.060,- voor de aanleg van deze rijweg, uitgevoerd met steenstukken.

Op 23 maart 1925 werd door de Raad aldus besloten.
Na het gereedkomen van deze weg werd de naam "Pad" gewijzigd in "Nieuwe Weg". Ter gelegenheid hiervan werd zelfs een lied geschreven.

Professor Blinkweg
Ruim 25 jaar later, op 24 mei 1952, besloot de gemeenteraad de naam "Nieuwe Weg" te wijzigen in "Professor Blinkweg". Het was wijlen de heer E. Bos te Zeist, die in april 1952 zich met het volgende schrijven had gericht tot het college van B & W: "De herdenking van het feit, dat een eeuw geleden de grote Drentenaar, Prof. Dr. H. Blink te de Wijk geboren werd, is voor mij aanleiding U te vragen of U in de raad der gemeente de Wijk eens de suggestie naar voren zou willen brengen, om de weg waaraan eens het geboortehuis van Prof. Blink stond en die tevens voert naar de plaats, waar - naar diens uitdrukkelijke wens - zijn stoffelijk overschot zou rusten, om te dopen in "Prof. Blinkweg". Het zou een waardige, postume hulde zijn aan hem, die zijn leven lang met hechte banden verbonden is gebleven aan zijn geboortegrond. Er zou, dunkt mij, geen enkel bezwaar aan verbonden zijn om aan de Nieuwe Weg, die al sinds lang geen nieuwe weg meer is, de naam "Julianaweg" te geven".
De Raad heeft deze suggestie gedeeltelijk overgenomen: niet de Julianaweg, genoemd naar de toen regerende vorstin, werd omgedoopt tot Prof. Blinkweg, maar de in 1925 aangelegde Nieuwe Weg.

Bron: door de heer A.W.G. Goldstein geschonken archiefmateriaal

Noot van de redactie:
Over het leven van Prof. Blink is ooit een artikel in 't Olde Karspel verschenen. U vindt het in het septembernummer van 1998, en hier op de site van de Webring Reestdal onder dit adres.

*****